Een christelijk leven.
Om mij heen hoor ik regelmatig mensen zeggen dat het op verschillende punten wel steeds minder wordt hier op aarde. Sommige christenen passen de Bijbel aan wat zij vinden wat zou moeten kunnen in plaats van dat die christenen zichzelf aanpassen aan wat God van ons vraagt in Zijn woord. Deze gedachtegang kan ik goed volgen. Ook ik zie dit om mij heen gebeuren. En als je dit dan zegt, krijg je als antwoord: “God is liefde.” Ja, en? Houdt dit dan in dat daardoor dan alles mag?
Dat God liefde is, is duidelijk. Maar Gods liefde is meer en groter dan dat we kunnen snappen. De liefde van God en anders dan de liefde tussen mensen. Op verschillende vlakken is het misschien eender op er zijn ook gebieden waar Gods liefde verder gaat dan die bij ons.
Uiteindelijk zie je dit al bij Adam en Eva. God had gezegd tegen hen dat als ze van de boom zouden eten, ze zouden sterven. Waarom zei Hij dit? Om hen te pesten of om hen bang te maken? Nee. Hij wilde dat ze Hem gehoorzaamden. Zo niet, dan zouden ze dit wel merken. Uiteindelijk hoefde ze niet te sterven maar werden ze verbannen uit de hof.
Ondanks dat het na een aantal eeuwen een puinhoop op aarde was roeide hij de mensheid niet uit maar spaarde Noach en zijn gezin omdat hij God diende. Uit liefde voor Zijn eigen schepping zette Hij er geen punt achter.
Met Abraham maakte God een verbond met hem. Hij zou een groot nageslacht krijgen samen met zijn vrouw Sarai. Ondanks deze belofte verwekte hij een kind bij zijn slavin. God trok zijn handen niet af van Abraham en hield zichzelf aan Zijn belofte. Uit liefde voor Abraham.
Ditzelfde geldt voor Zijn volk dat het zwaar te verduren kreeg in Egypte. Het leven daar was echt geen pretje. Maar Hij leidde hen naar een beter bestaan in het beloofde land. Dit ging vooral niet met een zachte hand. Alle volken/mensen moesten uitgeroeid worden. Dit land was van Zijn volk en niet van iemand anders. Ook was dit uit bescherming van Zijn volk. Zo was de beïnvloeding van heidense volkeren er niet. Dat dit anders uitwerkte, blijkt uit de geschiedenis van het volk Israël. Ze hielden zich niet aan de wetten van God en namen de gebruiken e.d. over van de volkeren om hen heen. De Richters deden hun best maar dit had tijdelijk of geen zin. Toch bleef Hij uit liefde voor Zijn volk bij hen.
In de tijd van de koningen was het niet veel beter. Er waren goede tijden maar deze werden wel omringd door meer slechte tijden. Elke keer weer probeerde God Zijn volk te leiden en beschermen maar dit volk koos keer op keer de andere weg. Misschien kan je zeggen dat de maat op een gegeven moment vol was en zowel het 10 als het 2 stammenrijk werd gedeporteerd naar Assyrië en naar Babylon. Ook dit deed God uit liefde voor Zijn volk.
Deze lijn zie je dus steeds weer terugkomen in de Bijbel. Ondanks alles wat het volk Israël deed en doet de eeuwen door, God had aan Abraham voor eeuwig land en nageslacht beloofd. Dit geldt nu nog steeds.
God heeft wel Zijn belofte verbreed, zou je kunnen zeggen. Nadat Jezus voor alle zonden heeft geleden en is gestorven en opgestaan,zorgt Hij niet alleen voor Zijn volk maar ook voor diegene die Hem aanvaarden als de Verlosser. Eenieder die in Hem gelooft, zal niet verloren gaan.
Als christen zou je haast de vlag uitsteken. ‘Joepie, ik ben niet verloren.’ Toch zit hier misschien wel een maar aan. Ook nu verwacht God van ons dat we wel leven naar Zijn wil. Uiteindelijk dus niks anders dan 10 tallen eeuwen geleden. Nog steeds mogen we niet doden, moeten we God alle eer geven en niks anders dan dat en zo zijn er nog wel een aantal zaken te noemen. God verwacht dat wel leven zoals Hij dit al eist vanaf het allereerste begin.
God is niet veranderd, zijn verwachtingen zijn niet anders. Niks is anders dan bij Adam en Eva. Zijn woord is dan ook tijdloos qua inhoud. Hij verwacht volledige overgave van eenieder die Hem wil volgen. Geen mitsen en maren maar volledig dienstbaar aan Hem.
Dienstbaar houdt in dat je doet wat Hij vraagt. Je kunt proberen er zelf een draai aan te geven maar die ruimte is er niet. Als je baas of docent je een opdracht geeft wat je moet gaan doen, dan ga je toch ook niet wat anders doen? Je zou dit kunnen doen maar de gevolgen ervan snap je zelf wel.
Het is logisch dat we als mens soms vragentekens hebben. Dit is een menselijke reactie. Als het hier bij blijft dan is dit goed te volgen maar wat als je een eigen paadje uitstippelt met als motivatie dat God het toch allemaal niet zo erg vindt als je maar gelooft in Hem? ‘God is toch liefde?’
Dit is wel iets te kort door de bocht. God is liefde. Dit is ook een gebod. Naar Hem, onze naaste en onszelf. Maar er staat nog iets bij. Dat dit alles hangt aan de wet en de profeten. We moeten ons dus ook houden aan alles wat Hij ons voorschrijft. We moeten leven naar Zijn woord en er niet zelf maar iets van maken. Ondanks dat de wet vervuld is, mogen we nog steeds niet stelen, overspel plegen of andere goden dienen naast God.
Ook de apostelen geven duidelijk weer wat geoorloofd is. Je kunt dan de draai er aangeven dat deze dit schreven voor toen of voor die mensen maar waarom zou dit dan niet meer gelden? Mochten ze toen niet het bed delen met een ander voor het huwelijk en nu opeens wel bijvoorbeeld?
Wil je een kind van God zijn, dan moet je leven zoals Hij dit van je verwacht zonder een eigen draai er aan te geven. Het gaat er niet om wat je als mens graag zou willen maar wat is Zijn wil. Een mooi voorbeeld is hierin dat Paulus graag naar Asia wilde maar de Geest gaf hem uiteindelijk in dat hij naar Macedonië moest gaan. Hij gehoorzaamde de Geest en hij volgde Hem. Dit zie je vaker gebeuren in Zijn woord. Laat je leiden door de Geest en niet door je eigen verlangens. Alleen de Geest leidt je naar het eeuwig leven en vaak niet je eigen verlangens. Je eigen kunnen beïnvloed worden door Zijn tegenstander. Degene die je wilt afhouden van het eeuwige geluk. Een leven met Hem die altijd het goede met je voor heeft.